Türkiye'nin biyoçeşitlilik açısından müstesna coğrafyalarından biri olan Kahramanmaraş, yeryüzünde ender rastlanan, yöreye özgü bitki türlerine ev sahipliği yapmayı sürdürüyor. Bu kıymetli türlerden biri olan ve bilim dünyasında "Onobrychis marashensis" olarak bilinen Maraş korungası, tabiatın Kahramanmaraş ve yakın çevresine bahşettiği benzersiz bir baklagil türü olarak dikkat çekiyor. 1990 senesinde kıymetli botanikçiler Hayri Duman ve Mecit Vural'ın Engizek Dağları'ndan derleyerek bilimsel literatüre kazandırdığı bu özel bitki, dirençli yapısı, kendine has morfolojik özellikleri ve hayvan yetiştiriciliğinde nitelikli bir yem alternatifi sunmasıyla öne çıkıyor. Bilim camiasına üç ayrı alt türüyle tanıtılan Maraş korungası, hem engebeli arazilere uyum sağlama becerisi hem de sınırlı yayılım alanı sebebiyle korunması gereken nadide bitki türleri arasında yerini alıyor. Türkiye'nin farklı bölgelerinde çeşitli korunga türleri bulunsa da, Maraş korungası yalnızca Kahramanmaraş ve etrafında doğal ortamında yaşamını sürdürüyor. Az su ihtiyacı ve kireçli topraklarda dahi serpilme yeteneği, bu türü tarımsal açıdan umut vadeden bir kaynak haline getiriyor.
GÜÇLÜ BüNYESİ SAYESİNDE ZORLU DOĞA KOŞULLARINA MEYDAN OKUYOR
Yere yakın sürünücü ya da yukarıya doğru yükselen bir gövde yapısına sahip olan Maraş korungası, yaklaşık 10 ila 40 santimetre uzunluğa erişebiliyor. Bu bitki, üzerinde kısa tüyler bulunan gövdesi, uzun ömürlü ve kalınlaşmış odunsu kök sistemi sayesinde çetin arazi şartlarına kolaylıkla adapte olabiliyor. Genellikle 3 ila 7 çift küçük yaprakçıktan oluşan yaprakları, oval ya da daireye yakın bir şekil sergiliyor. Alt yüzeylerinde seyrek ve yumuşak tüyler barındıran bu yaprakların üst yüzeyleri ise tüysüz ya da hafif tüylü bir görünümde olabiliyor. Haziran ve temmuz aylarında açan göz alıcı çiçekleriyle doğayı renklendiren Maraş korungası, 1700 ile 2800 metre arasındaki yüksek rakımlarda gelişim gösteriyor. Pembe tonlarındaki kısa saplı çiçekleri, üzerlerinde koyu renkli çizgiler taşıyor. Küresel bir biçime sahip olan meyvesi tek tohum içeriyor ve ucunda sivri dişler bulunuyor. Bu belirgin özellikleriyle hem görsel bir zenginlik sunan hem de işlevsel bir değere sahip olan bu bitki, özellikle hayvancılık sektöründe besleyici bir yem kaynağı olarak büyük bir öneme sahip.