Bugün yeni olan, yeni bir sürecin kapıda olmasıdır!
Barıştan, silahsız çözümden söz edildiği bir dönemde, PKK’nın mayın döşemeye devam etmesi ve geçen hafta yedi askerin daha şehit düşmesi elbette kınanmalıdır.

Bu böyle gitmez, gidemez.

Silahsız çözüm diyorsanız, barışı gerçekten savunuyorsanız, o zaman parmağınızı tetikten çekeceksiniz.

Başka yolu yok.

İnandırıcı olabilmenin, barış yolculuğunu başlatabilmenin yolu, yineliyorum, ‘silahları susturmak’tan geçiyor.

Bu açıdan PKK’nın dün süresi dolan ‘ateşkes’i 15 Temmuz’a kadar uzatması, bu tarihten sonra da Eylül ayı başına kadar kadar uzatma ihtimalinin gündemde bulunması olumlu bir gelişmedir ama...

‘Ama’sı vardır ve şudur:

PKK eğer ateşkes konusunda hakikaten kararlıysa, o zaman Türk Silahlı Kuvvetleri’yle temastan kaçınacak yerlere çekilebilir, çekilmelidir.

Öncelikli adım budur.

PKK, bu adımı atabilecek mi?

İkinci soru Ankara’yla ilgilidir.

Ankara’da silahların susması açısından gerekli olan siyasal irade var mı?

Barış ve silahsız çözüm beklentilerinin yükseldiği bir dönemden geçiyoruz.

Yeni bir süreç kapıda!

Yeni olan da budur.

İmralı’da da, Kandil’de de, Güneydoğu’da da, bu iş artık böyle gitmez, barış zamanı gelmiş durumda, silahlar artık sussun havası gitgide ağır basmaya başladı.

Onun için yeni bir süreç açılabilir. Bunun işaretleri yalnız Kandil ve Güneydoğu’da değil, Ankara’da da, iktidar ve hatta -MHP hariç- CHP kanadında da dikkati çekiyor.

Cumhurbaşkanı Gül kaçırılmaması gereken bir fırsatın altını çizmeye devam ediyor.

Başbakan Erdoğan da farklı değil. Hafta sonu Bingöl’de yaptığı konuşmada o da ‘yeni bir süreç’ten söz ederken şöyle dedi:

“Ortada öyle sihirli formüller, akşamdan sabaha yaratacağımız mucizeler yok. Ama iyi niyetle, samimiyetle sorunu çözmek istiyoruz. Önemli olan çözüm sürecini başlatmak, sorunları hafifletmek, meseleleri yumuşatmaktır.”

Öte yandan CHP lideri Baykal da olumlu bir çizgide. Geçen hafta PKK ile ilgili olarak yaptığı açıklama, Baykal’a özgü açık kapıları içinde barındırsa da önemlidir.

Şu sözlerinin altını çiziyorum:

“Silahla siyaset yapmayacağım, silahı tamamen elimden bırakacağım dendiği anda af projesi başlar. ‘Bazı taleplerimi hukuk ve demokrasi içinde dile getireceğim, savunacağım. Taleplerimi terör yaptırımıyla takip etmeyeceğim’ densin. PKK’nın dağdan ineceği, bir daha silaha başvurmayacağı netlik kazansın, bu durum ortaya çıksın, af olur... Acı bir dönemin kapanması için hepimiz gerekli işbirliğini yaparız.”

Ana muhalefet lideri olarak Baykal’ın bu sözleri de, Türkiye’nin yeni bir ‘silahsız çözüm süreci’ne girebileceği konusunda iyimserlik vericidir.

Öte yandan, DTP Genel Başkanı Ahmet Türk’ün geçen hafta altı askerin şehit olması üzerine yaptığı ve şehit ailelerine başsağlığı dileyen açıklamasını gerçekten önemsiyorum.

Çünkü, PKK’ya da açık eleştiri var Ahmet Türk’ün bu çağrısında...

Şöyle diyor:

“Silahsız çözüm isteyen elini tetikten çeksin. Haftalardır çağrı yapıyoruz, ama ne operasyonlar durdu, ne de bu saldırılar. Açık dille ifade ediyoruz. Bu saatten sonra her kim ki demokratik bir çözümden yana ise ve her kim ki, silahsız bir çözüm arzuluyorsa, elini mutlaka tetikten çekmelidir. Siyasetin önünü açabilmenin olmazsa olmaz koşulu ölümlerin durmasıdır.”

Kandil dönüşü de yazmıştım, parmakları tetikten çekmek o kadar güç mü diye...

Bunun için irade gerekiyor.

Hem dağda, hem Ankara’da...

Fiili bir ateşkes sürecinde silahların susmasıyla birlikte, yeni bir süreç açılabilir ve bu süreçte gizli diyalog mekanizmaları devreye sokulabilir.

PKK eğer ‘ateşkes’te, ‘eylemsizlik’te samimiyse, Türk askeriyle temasa gelmeyecek yerlere çekilebileceğini göstersin.

Eğer Ankara da silahsız bir çözüm için ‘yeni bir süreç’ten yanaysa, bunun için gerekli siyasal iradeyi sergilesin.

Beklentiler yükseliyor.

Fırsat kaçarsa yazık olur.


HASAN CEMAL
MİLLİYET