40 bin insanımızın canına mal olan "bölücü başı ile avukatları vasıtasıyla" görüşmek !

PES diyorum ! PES ! Başka bir söz bulmam mümkün değil ! Ne uğruna !

Her neyse, konumuz bu değil ! Tarih yargılayıp hesabı kesecek !

Gelelim "bu kadar istek nereden" geliyor meselesine...

Hemen size yardım edeyim...

Şöyle düşünün; Kuzey Irak'ta petrol çıkarsak !
Ceyhan'a da bir rafineri yapsak !
Kuzey Irak'tan "oraya yeni borular döşesek" !

Tadından yenmez !
Paraya para demeyiz !
Ama bütün bunların olması için "barış lazım" !
Bölge insanının "hiçbirşey almasa bile" belli bir şekilde "sakinleştirilmesi" lazım !

Konu hakkında hiç yorum yapmadan hatta Türkiye'den hiç bahsetmeden birkaç örnek vereyim...

Sizler de "Irak'ı işgal edenlerin ve arkasındaki güçlerin", orada "demokrasinin tesisi" amacıyla bulunduklarını düşünüyorsanız, aşağıdaki satırları ABD'de çıkan bir kitaptan yapacağım" alıntıları, lütfen dikkatli okuyun...

"...2000 seçimlerinde "petrol-gaz" lobisi Bush-Cheney kampanyasına rakibinden tam 14 kat fazla para bağışladı. 2004 yılında bu oran 9 kat daha arttı. Bush Hükümeti'nin bir özelliği de tarihte ilk kez başkanın, başkan yardımcısının ve dışişleri bakanının eski enerji şirketi çalışanı olması.
Aslında, daha önceki başkanlar arasında petrol ve gaz endüstrisinden gelen tek kişi yine Bush'un babasıydı. Bush'un dönemi petrol endüstrisi için rekor seviyede kazançlar sağladı. Birleşik Devletler'deki 29 petrol firması 2003 yılında 43 milyar dolar, 2004 yılında 68 milyar dolar kâr elde ettiler. 2005 yılında sadece en tepedeki 3 petrol şirketinin (Exxon-Mobil, Chevron ve ConocoPhilips) kazancı 64 milyar doları buldu ve bunun yarısı Teksas merkezli Exxon-Mobil'e gitti. Bu, dünya tarihinde herhangi bir şirketin tek bir yılda elde ettiği en yüksek kazançtı.
Halliburton ve Chevron gibi şirketler Bush'un ajandasının kilitleriydi. Dünyanın en büyük mühendislik firması olan Bechtel Corporation, petrol ve gaz alanındaki geniş çalışmalarıyla, Bush'un ajandası üzerinde büyük etki sağladı. Ülkenin en büyük malzeme askeri üreticisi ve dünyanın en büyük silah ihracatçısı Lockheed Martin, Bush Hükümeti'nde bulunan eski yöneticileri ile önemli bir rol oynadı. Bush'un başkanlık yılları bu şirketler için son derece kârlı oldu. Özellikle de Irak işgalinde ve sonrasında.
2004 yılında, Chevron 125 yıllık tarihinin en büyük kazancını elde etti ve bir yılda tam 13.3 milyar dolar kazandı. 2004 yılında 14 milyar dolar kazanç elde etti. Bechtel'in kazancı 2002 yılında 11.6 milyar dolardan 2003 yılında 16.3 milyar dolara, 2004 yılında 17.4 milyar dolara çıktı. Halliburton'ın hisse senetleri, Mart 2003'ten Ocak 2006'ya kadar dörde katlanırken, Lockheed'in hisse senetleri son 5 yılda üçe katlandı."

Nasıl ! Irak'a demokrasi gelmiş mi !

Değerli dostlar, yukarıda adı geçen şirketlerden birinin bugünkü piyasa değeri
2007'de yani "dünyadaki ekonomik genleşmenin en olduğu" noktada 500 milyar doları geçmişti...

Irak'a demokrasi götürmek için "oraya" giden "küresel güçlerin" temsilcilerinin,
"petrol dolu" bölgelere ayak basmalarından bugüne; "gerek çıkan kaos" sonucu petrol fiyatının yükselmesi, gerekse ele geçen "petrol kaynakları" ile "askeri-endüstriyel" kompleks "yüz milyarlarca dolarlık" kazanç sağladı.

Şimdi "bu topraklara" bakalım...

Bugün nasıl "Ceyhan'daki rafineriye petrol taşıma hayali ile Kuzey Irak'ta konuşlanıp, açılım yapalım" diyorlarsa, Osmanlı'dada durum farklı değildi !

O dönemin "aydınları" ve "yabancılar ile çıkar ilişkisi içinde olanları" Osmanlı'yı "hep yanlış yöne sevk ettiler"...

Osmanlı "Kırım Savaşı" için kaynak arayışı içindeyken Amerika'da "petrol çıkarılması ile ilgili" sondaj çalışmaları başlamıştı. Amerika'da "bugün gördüğümüz" petrol şirketlerinin "atası" olan Standart Oil kurulurken Osmanlı İmparatorluğu "dünyanın en zengin petrol rezervlerine" sahipti ama haberi olmadığı için 1854-1875 arasında "18 dış borçlanma yaptı." Bugün Irak ve Kuzey Irak başlıkları altında "tartıştığımız" bölgeler, o dönemde "sadece petrol için" İngilizler tarafından yapılan her türlü oyunla "Osmanlı'dan alınmaya" çalışılıyordu. O gün "hangi amaçla" o topraklara ilgi duydularsa bugün de orada "aynı amaçla" bulunuyorlar. Temiz duygular ile "Yabancılar Kürtler için üzülüyor" diyenlere duyurulur...

Yerel ve küresel sermayenin ve kullandığı "askeri-endüstriyel" kompleksin tek bir derdi vardır, gerisi tamamen yalandır: Para... para... para...

Şimdi birileri neden bu kadar istekli anladınız mı !!

(haberturk.com)