Fıkralardan, hele hele itikadî kavramlarımızı da alaya alan malûm kişilerin fıkralarından pek bahsetmek istemem.

Ama, bugünlük bana izin verin, gündemle paralel, kısa bir fıkra aktarayım.

Neyzen Tevfik, bar-pavyonları bol bir caddede, kalabalık önünden yürürken, birden bağırmış: “Ulan pezevenkler!”
Önünde gidenlerin hemen hepsi, dönüp Neyzen Tevfik’e bakınca da, cevabı almışlar: “Amma da çokmuşsunuz!”

Önceki gün, Başbakan Tayyip Erdoğan, isim vermeden bazı gazetelerin haberlerindeki yalandan şikâyet etti.
Yorum katmadan, Başbakan’ın sözlerini birebir aktarayım.. Başbakan’ın ifadesi aynen şöyle: “Siz mi bize karşı yalan; bu tür yalan yanlış kampanyaları yapıyorsunuz? Tamam, biz de en doğal, en tabiî olan hakkımızı kullanıyoruz, size karşı bu kampanyayı başlatıyoruz, almıyoruz. Hangi dilden anlarsanız o dilden konuşacağız.”

Bu ifadelerden sonra, yalan habercilik yapmadığını iddia edenlerin, dönüp bakmasına, laf yetiştirmesine ihtiyaç var mı?
Bence yok.
Şahsen ben, Başbakan’ın bu sözünden hiç alınmadım. Alınmam için de bir sebeb göremedim.
Çünkü yalan haber yapmadık, yapmıyoruz. Menfaatlerimiz için haber üretmedik.
Fakat haberlerinde yalancılığın envai çeşidini sergileyenler, hemen dönüp baktılar..
Baktılar ve dört koldan da atağa geçtiler.
Kendileri yetmiyor, maaşlı elemanlarını yerleştirdikleri sözde gazeteci derneklerini de harekete geçirdiler.
Hep bir ağızdan bağırmaya başladılar: “Basın özgürlüğüne saldırı. Bu sansürdür” vs. vs..
İşe bakın; Başbakan “Yalan haber yapanları almayın” diyor..
Bunlar