Taşı ve toprağı tarih kokan ve binlerce yıl farklı medeniyet ve kavimlere ev sahipliği yapmış tarih kenti Kahramanmaraş’ta fillerin atası olarak bilinen ve İlimiz Türkoğlu ilçesi sınırları içerisindeki Gavur Gölü bataklığında bulunan ve tarihi M.Ö. 1400 lü yıllara dayanan Maraş fili (Elephas maxima asurus) 3500 yıl sonra ayaklandı.

Kahramanmaraş'ın Maraş Ovası bitimindeki Gavur Gölü etrafındaki sık ormanlarda bol miktarda yaşamış olduğu çıkan fosillerinden anlaşılan ve 1975 yılında DSİ tarafından Gavur Gölünün bataklığını kurutmak için kanal açması sırasında gölün kapladığı geniş alanda sayısız mamut iskeleti ile karşılaşılmıştı. Arkeologlar tarafından Gavur Gölü bataklığı, dünyanın en büyük mamut veya büyük fil mezarlığı olduğu tezi savunulmakta ve Gavur Gölü Bataklığı Fil ve Mamut Mezarlığı tezi ile ilgili olarak arkeologların farklı görüşlerine neden olmakta.
Gölün etrafındaki sık ormanlarda yaşayan mamutların, çıkan büyük orman yangınları sonucu göle girdikleri ve sıcak olan gölde ölmüş olabilecekleri veya diğer bir görüşe göre ise; suyu ılık olan Gavur Gölüne giren mamutların, vücutlarının iri ve ağır olması sebebiyle gölün bataklığına saplanarak öldükleridir.

Bu bölgede çıkarılan mamutlardan bazılarının boyunun 5 metrenin üzerinde olduğu, kafa yapısı ve dişlerinin şimdiye kadar bulunan başka bölge mamutlarından daha büyük olduğu gözlenmiştir. Besin kaynağı olan ormanların iklim değişikliği sonucu kaybolmasıyla, mamutların nesillerinin tükendiği zannedilmektedir.

“Maraş fili (Elephas maxima asurus): Günümüzden 3 milyon - 2000 yıl önceki dönemde yaşamış bir türdür. bilimsel yayınlarda ismi Suriye veya Maraş Fili olarak bilinir”

Hortumlu memeliler- Filler (Proboscidea), Geç Eosen'de (yaklaşık 40 milyon yıl önce) Afrika'dan başlayarak, Antartika ve Avustralya dışında, hemen hemen dünyanın bütün doğal, yaşanabilir, karasal alanları ve iklimlerine yayılmışlardır. En tipik özellikleri burunlarıyla üst dudaklarının birleşmesinden oluşan güçlü hortumlarıdır. Otçul olarak beslenirler ve gıdaları çimenler, bambular, kökler, otlar, yapraklar, taze eşkınlar ve bazı meyvelerdir. Günlük yiyeceklerinin ağırlığı 360 kilograma kadar ulaşabilir ve 70-90 litre su tüketebilirler. Bu türün savunma dişlerinin uzunluğu 1.6 metreye ulaşabilir. Saatte normal olarak 15 km. yol alabilirler ve koşma hızları 40 kilometreye kadar çıkabilir. Günümüzde bu soydan arta kalan filler (Elephantidler) sınırlı arazilerde yaşamakta olup; Güneybatı Asya'da Elephas maximus ve Afrika'da Loxodonta africana türleri ile temsil edilmektedir.

Çok yakın bir tarihte Kahramanmaraş halkı ve diğer vatandaşlarımızın ziyaretine açılacak olan Maraş Fili dev boyutu ve ihtişamı ile ziyaretçileri 3500 yıl öncesine götürmeye hazırlanıyor.